De haven is een wereld van schepen, containers en harde werkers, maar ook steeds meer van digitale communicatie, chips en sensoren. Daarmee wordt de 'gateway to Europe' bij uitstek een proeftuin voor de samenwerking tussen mensen, data en dingen. Econoom Jeremy Rifkin voorspelt dat in 2030 onze nationale mainport een zelfdenkende, volautomatische doorvoermachine zal zijn, die zal draaien op een grotendeels onbemand 'super-internet'. Maar dan wel mét behoud van menselijke maat en menselijke regie. Bij de 'Port of Rotterdam' ontbreekt het niet aan ambitie om in de top tien wereldhavens te blijven: toegang voor grotere en meer geavanceerde containerschepen, geautomatiseerde terminals, de inzet van virtual reality technieken en een tweede Maasvlakte die de haven weer toekomstbestendig moet maken. Maar waarvan dromen de Rotterdamse reders, kapiteins en cargadoors als het over 2030 gaat?